San Pere de Burgal

Wie is  Hans Lemmen? Als je de link nog niet hebt aangetikt, vertel ik het. Hans Lemmen is een kunstenaar die onder andere tekeningen maakt waarin de wereld er net iets anders uit ziet. Hij maakt nog andere dingen ook, maar als je belangstelling is gewekt door onderstaande plaatje kun je beter zelf naar zijn website. Tenslotte kun je het beste zélf in dialoog met het werk, zonder dat daar allerlei gewauwel van mij als stoorzender tussen zit. 

©hanslemmen.nl

Hans was een paar jaar geleden bij ons op de camping en hij stuurde mij al eens foto's op die hij toen maakte. Sommige mensen zien iets anders terwijl ze naar hetzelfde kijken. 23 jaar eerder had hij hier ook al eens gereisd. Daarover schrijft hij onderstaand citaat als bijschrift bij een recente tentoonstelling. Ik kopiëer het omdat ik het een leuk verhaal vind:

"In de Spaanse Pyreneeën kan ik me, vooral vóór en tijdens de dagelijkse onweersbuien, goed voorstellen dat sommigen geloven in goden en reuzen. Die stel ik me voor lijkend op de robuuste gebeeldhouwde figuren aan de gevels van de Romaanse kerkjes. Ik probeer ze te zien in de tegenvormen van heuvelruggen en bergen in de lucht.

Mijn reisgenoot en ik staan in de dakloze ruïne van een 9^e-eeuwse kloosterkerk. De lucht betrekt dramatisch en ik spring met mijn camera in het rond.

Alleen het koor van de kerk heeft nog een dak en werd ooit dichtgemetseld om als kapel dienst te kunnen doen. Eén zonnestraal breekt plotseling door en verlicht plaatselijk de muur, als een roosvenster dat van binnenuit verlicht wordt. Het duurt maar even, dan barst de regen los. Op een gegeven moment regent het zo hard, dat de regendruppels als witte buisjes in slow motion uit de lucht lijken te dalen. Nooit eerder zag ik het pijpenstelen regenen.

In heb het koud en wil naar de auto voor droge kleren en volg het bergpaadje dat een bergstroompje is geworden. Eenmaal behaaglijk in de auto zittend schrik ik op. Vlak vóór me in de regen, zie ik het silhouet van een man met en kap op en een staf in de hand: een monnik! Hij kijkt naar mij maar ik zie zijn ogen niet.  Dan komt hij naar mijn raampje. Het blijkt een bezorgde wandelaar in regencape, die vraagt of ik misschien boven bij de ruïne zijn vrouw heb gezien.

Ik heb nooit geweten waar het precies was.  23 jaar later was ik voor het eerst weer terug in de Pyreneeën en we stonden op een camping. Toen ik het verhaal aan de campingbaas vertelde, zei deze dat de ruïne daar twee kilometer vandaan was: Monasterio de Sant Pere del Burgal."

©hans lemmen

Binnenkort moet Tim een werkstuk inleveren over het Romaanse erfgoed in onze omgeving. Daar hebben wij van alles van. Om te beginnen de kerk naast ons huis. Maar ook dat klooster. Om hem een beetje te proberen te motiveren bezoek ik deze vakantie met hem cultureel erfgoed. Als vader lijkt het me leuk als hij het verslag van onze excursies zou weten te larderen met een dwarse blik. Zoals Hans. 

Terug naar de website