zaterdag 20 december 2014

Webupdates in het land van ooit

Een vriend van mij is sociaal wetenschapper. Toen ik eens het woord neo-liberaal in een mail gebruikte om het vigerende gedachtengoed van een bepaalde stroming in het huidige tijdsgewricht te karakteriseren, kreeg ik onmiddellijk een reprimande. Of ik wel wist wat neo-liberaal betekende en wanneer of dat het ontstaan was? Nee, dat wist ik niet.
Als het u interesseert, inmiddels ben ik bijgeschoold: De term is in 1938 gemunt op het Walter Lippman colloquium in Parijs door de Franse econoom Bernard Lavargne. De introductie van de term was bedoeld als een pleidooi om het aloude vrijemarkt-denken te verbinden met een voor die tijd moderne visie op overheidsinterventie. Met het idee om de basisgedachte van een vrije markt te behouden als aantrekkelijk kapitalistisch alternatief tegenover het oprukkende communisme en fascisme.

Altijd goed om vrienden te hebben die meer lezen en onthouden dan ikzelf!

Je kunt echter aanvoeren, en dat is óók waar, dat de term neo-liberaal sinds de jaren '60 van betekenis is veranderd. En het inmiddels door de meeste gewone stervelingen wordt opgevat als een term die juist het accent op de rabiaat liberale kant legt. Gewoon: het nieuwe liberalisme eigenlijk.

Een andere vriend van mij is nerd van beroep. En jawel hoor, toen ik hem ooit schreef dat ik digibeet was, waren de rapen gaar. "Jaco, digibeet bestaat helemaal niet!" Ook dat is waar. Het is een raar woord, een mislukte samentrekking tussen digitaal en analfabeet. Het mist het voorvoegsel "an", of "a" waardoor het formeel niks betekent. In de praktjk echter weet iedereen wat er bedoeld wordt, en is het een woord dat daardoor zinvol kan worden gebruikt.

Ik ben dus gewoon digibeet. Misschien ook wel een beetje neo-liberaal in de oorspronkelijke betekenis met een sociaal en groen sausje. Terwijl ik dit nalees, heb ik last van een negatief onderbuikgevoel. Ik, neo-liberaal? Gatver! Terwijl ik het gewoon ben. Ik ben zeker voor het kapitalisme met afgeschaafde scherpe kantjes  Wie niet behalve Kim Jung-on?
En digibeet. Als ik hier had geschreven dat ik a-digitaal ben, denkt u dat ik problemen heb met mijn kiezen, ergens rechtsboven achterin.

In dat mailtje gebruikte ik het "D" woord om mijn blijdschap te uiten dat hij mij voorstelde om ten behoeve van het updaten van onze website een programmaatje in elkaar te flatsen waarmee ik WYSIWYG aan het werk zou kunnen. Dat leek me geweldig, want hoewel ik motieven te over had/heb om zelf de updates uit te kunnen voeren, zag ik werkelijk enorm op tegen het mijzelf aanleren van html.codes. (Voor de échte digibeten onder u: What You See Is What You Get en html is de naam van een taal waarin nerds en computers met elkaar praten.)

Kloontje in het land van Ooit

Helaas is zijn voorstel in schoonheid gestorven, althans voorlopig bij Kloontje gaan wonen, zodat ik afgelopen dagen tóch mijzelf aan de html-handleiding voor dummies heb gewaagd.

En verdomd, zoals mijn webmaster ooit schreef: "It ain't rocket science!" Ofwel, het lukt. Ik kan teksten editten, plaatjes plakken, links opnemen en intussen een heleboel meer en die website blijft gewoon online beschikbaar. (Of alles staat in mijn cache, daar zal ik eens een vriendin een mailtje over sturen.)

Meer dan in het Land van Ooit, waan ik mij nu in Fabeltjesland Heerlijk!

Terug naar de website

Geen opmerkingen:

Een reactie posten