dinsdag 2 februari 2016

Premie voor Pyromanen

Los mejores lugares de España para vivir la noche de San Juan



Pyromanen

Afgelopen  december  heeft de UNESCO op haar jaarvergadering in Namibië de Fallas van de Pyreneeën tot werelderfgoed verklaard. Cultureel dan, want u begrijpt als u naar het plaatje kijkt dat het hier om immateriële zaken gaat. Zo'n vuur kun je slecht bewaren. Met de Fallas wordt het gebruik bedoeld om met stukken brandende boomstammen een berg af te lopen en die stammetjes bij aankomst beneden in het dal op een (brand)hoop te gooien. 
Dit doen ze in een stuk of 60 dorpen in de (met name Catalaanse) Pyreneeën rond de langste dag, het feest van San Joan. Eigenlijk gewoon het midzomernachtfeest met in plaats van vuurpijlen de goedkope stronken. 
Eén van die 60 dorpen ligt hier vlak in de buurt: San Joan d'Isil. Wij gingen er vroeger ook weleens naar toe en het is inderdaad een indrukwekkend gezicht als je een rij vlammen in het donker een berg af ziet zakken. Alleen komt tout Barcelona ook kijken en als je dan om 02.00 naar huis wilde, kon je niet weg omdat de auto vast stond op de parkeerplaats. Onze kinderen gaan nog wel eens, maar die blijven tot het ochtendgloren, dan kan ik ze de volgende ochtend gewoon ophalen. 

Niet onbelangrijk: Het gebruik mag absoluut niet worden verward met het gelijknamige feest in Valencia waar ze reusachtige poppen in de fik steken. Dat gebeurt in verband met een andere heilige (Jozef) en half maart. 

Daar is nog gedoe over geweest, hier in Spanje, want Valencia wil óók. Op die lijst van de UNESCO terechtkomen met hún Fallas, bedoel ik. En Fallas zouden verward kunnen worden met Fallas op het hoofdkwartier in Genève, en dan gaat die aanvraag van Valencia in de prullenbak. 
Dat soort benoemingen gaat kennelijk gepaard met een behendig ambtelijk apparaat of ambitieuze politici, of alletwee. Van de 10 Spaanse culturele werelderfgoederen zijn er een stuk of 4 van Catalaanse origine, waaronder nu dus onze Fallas. 

België

Die stelling over die ambtenarij lijkt te worden bevestigd als we naar België kijken. België, en dan weer eigenlijk alleen Vlaanderen, staat na China en Japan fier op de derde plaats met niet minder dan 15 vermeldingen. Voor de Vlaamse lezers van dit stukje: Ik heb Neerlands bloed en ben uiteraard jaloers, bij deze vast mijn excuses. 
Ik zal u niet uittentreure vermoeien met de verworvenheden van de Vlaamse cultuur. Ter illustratie pik ik er ééntje uit die door die Belgen met succes is voorgedragen ter benoeming tot wereldcultureelerfgoed:


Jaartallen van Leuven: 

UNESCO: Het stichten van een vriendenkring louter op basis van het                             gemeenschappelijk geboortejaar.
              Engels: Leuven age set ritual repertoire; 
              Frans: Le répertoire du rituel des classes d’âge de Louvain 

Het moet niet gekker worden, ben ik geneigd te denken! 

Nederland

In tegenstelling tot onze zuiderburen schittert Nederland op die lijst door afwezigheid. Geen fierljeppen, koek & zopie of haring in je keelgat laten zakken. Gewoon helemaal niks. Nederland heeft kennelijk geen culturele tradities die het waard vindt om te bewaren.



Persoonlijk vind ik slootje springen met behulp van een stok leuker en oorspronkelijker dan lid worden van een vriendenkring omdat ik in een bepaald jaar geboren ben. Maar wie ben ik?

Als Nederlander denk ik óók: Als die Geert Wilders toen hij destijds aanschoof op een hoekje van het Haagse pluche zich nou druk had gemaakt over het opnemen van het Sinterklaasfeest op die lijst in plaats van over die Marokkanen, dan hadden Sint en Piet al lang op de lijst van de UNESCO gestaan voordat iemand op het idee was gekomen dat Piet van kleur kon verschieten. En was dat gruwelijke debat er nooit geweest. 

Of is deze uitspraak niet salonfähig?

Terug naar de website

Geen opmerkingen:

Een reactie posten